سالاک/ میوه مار مانند
نام میوه‌ی مار مانند یا سالاک، (Salak) از پوست پولکی و قرمز-قهوه ای آن گرفته شده است. این میوه از نخلی کوچک (salacca zalacca) بومی کشورهای مالزی، اندونزی، بالی و تیمور حاصل می‌شود. این نخل ساقه‌برگ‌های بلند و پر از خار دارد و میوه در قاعده‌ی نخل رشد می‌کند. حتی پوست میوه دارای خارهایی ریز است که اغلب پیش از فرستادن میوه به بازار آن‌ها را جدا می‌کنند. هر سالاک به‌اندازه‌ی انجیری متوسط با نوکی تیز است. پوست سالاک به‌راحتی جدا می‌شود و گوشت آن در چندین تکه و مشابه حبه‌های سیر است. هر حبه‌ی میوه، دانه‌ای جداگانه دارد. در برخی گونه‌ها بافت میوه خشک و ترد است درحالی‌که در دیگر میوه‌ها نرم و آبدار است. طعم گوشت این میوه تا حدی ترش و شیرین است و اغلب طعم آن ترکیبی از موز، آناناس و گلابی توصیف می‌شود. حدود سی نوع متفاوت از تیپ‌های سالاک وجود دارد. گران‌ترین نوع این میوه گولاپاسیر نام دارد که شیرین‌ترین و کوچک‌ترین نوع آن است.
سیب ستاره
این میوه‌ی بنفش‌رنگ از گونه‌ای به نام cainnito تولید می‌شود که بومی حوزه‌ی کارائیب است و درختانی بزرگ دارد. سیب ستاره میوه‌ای به رنگ بنفش با طعم شیرین و مطبوع است. همچنین گونه‌هایی با رنگ پوست سبز نیز دیده شده است. این میوه‌ی گرد قطری حدود ۵ تا 8 سانتیمتر دارد. هر سیب ستاره حدود ده دانه‌ی قهوه‌ای‌رنگ سفت و مسطح دارد. این میوه قشری کلفت داشته که پوست روی آن نیز چرم‌مانند است. هر دو پوست و قشر روی میوه طعمی تلخ دارند؛ بنابراین میوه باید به‌دقت برش خورده و گوشت سفیدرنگ آن خارج شود. معمولا پیش از برش دادن میوه آن را سرد می‌کنند. سیب ستاره اغلب همراه با دیگر میوه‌ها مانند آناناس، انبه و مرکبات مصرف می‌شود. آب سیب ستاره شیرین و به رنگ سفید شیری است.
سیب مخملی
میوه‌ی رسیده‌ی سیب مخملی طعمی مانند پنیر فاسد دارد اما بوی آن پس از پوست کندن کمتر می‌شود. سیب مخملی یا مابولوس (mabolos) محصول درختی استوایی (diospyros blancoi) و بومی فیلیپین است. این میوه با رنگ قهوه‌ای قرمز دارای خز مخمل مانندی است که نام آن نیز از همین ویژگی گرفته شده است. سیب مخملی حداکثر ۱۰ سانتیمتر طول دارد و عرض آن نیز حدودا ۱۲ سانتیمتر است. این میوه پوستی نازک با پرزهای طلایی و گوشتی سفید صورتی دارد که نسبتا شیرین، سفت و خشک است. پوست سیب مخملی بوی زننده‌ای دارد اما گوشت آن بسیار خوش عطر است. در هسته‌ی میوه حدود ده دانه‌ی مخروطی شکل قرار دارد که هرکدام ممکن است تا ۴ سانتیمتر طول داشته باشند. انواع مختلف سیب مخملی در رنگ و طعم و اندازه متفاوت هستند. همچنین گونه‌های بدون دانه‌ی این میوه نیز در حال حاضر موجود است. سیب مخملی به‌صورت تازه مصرف می‌شود اما در سالاد و دسرها نیز کاربرد دارد.
یام‌بری/ یانگ می
یام‌بری (yumberry) همچنین بی‌بری چینی، وکس‌بری یا توت‌فرنگی چینی نامیده می‌شود. درخت میریکا که بومی چین است میوه‌ای خوردنی به رنگ قرمز و بنفش به نام یام‌بری تولید می‌کنند. تیپ‌های مختلفی از یام‌بری وجود دارد که رنگ آن‌ها نیز از سفید تا بنفش متغیر است. طعم این میوه با طعم انار، توت‌فرنگی و کرن‌بری قابل‌مقایسه است. ظاهر این میوه کروی و حداکثر قطر آن سه سانتیمتر است. پوستی زیر و برجسته دارد و رنگ گوشت آن مشابه یا روشن‌تر از رنگ پوست آن است. در هسته‌ی میوه دانه‌ای قرار دارد که اندازه‌ی آن حدود نصف قطر میوه است. میوه‌های رسیده را به همان صورت می‌توان مصرف کرد اما در ترکیبات ژله و مربا نیز به کار می‌روند. حتی میوه‌های خشک و آب یام‌بری نیز در فروشگاه‌ها یافت می‌شود.
سرخالو
لیچی (Lychee) یا سرخالو، میوه‌ای بومی جنوب چین است که پوسته‌ای سفت و محکم به رنگ صورتی-قرمز روشن دارد. این میوه در دسته‌های پنج تا سی‌تایی روی درخت رشد می‌کند. درون میوه گوشته‌ای شفاف، سفید و شیرین قرار دارد که بافت آن بسیار شبیه انگور است. همچنین در هسته‌ی میوه، دانه‌ای براق به رنگ قهوه‌ای و شبیه مغزها است. با فشردن سرخالو میوه‌ی آن به‌راحتی بیرون می‌زند، البته دانه‌ی میوه نباید قبل از برشته شدن خورده شود.
این میوه در تهیه سالادها، پای و مربا کاربرد دارد، همچنین از لیچی برای تهیه چای نیز استفاده می‌شود. در چین این میوه نماد عشق و احساسات است!
رمبوتان/ مژکی
رمبوتان (Rambutan) یا مژکی میوه‌ای بومی مجمع‌الجزایر مالایی در جنوب شرق آسیا و کاملا مناسب ذائقه‌ی علاقه‌مندان به شیرینی‌جات است. میوه‌ای آبدار و شیرین که نسبتا شبیه سرخالو است. درخت باغچه‌ای این میوه بسیار محبوب است و یکی از مشهورترین درخت‌ها در جنوب شرق آسیا به شمار می‌آید.
نام این میوه از یک واژه‌ی مالایایی به معنای مو دار گرفته شده که علت آن نیز با توجه به‌ظاهر میوه واضح است. البته پس از جدا کردن پوسته‌ی مودار رمبوتان میوه‌ی ترد و گوشتی و خوش‌طعم آن را می‌بینید. طعم رمبوتان را بسیار شبیه انگور و ترش و شیرین توصیف کرده‌اند. اگرچه که مژکی بومی جنوب شرق آسیا است اما به سرتاسر جهان صادر شده و امروزه در مناطقی با آب‌وهوای مشابه مانند هاوایی و مکزیک نیز کشت می‌شود.
خیار شاخ‌دار آفریقایی
زمانی که خیار شاخ دار آفریقایی (African horned cucumber) به امریکا صادر شد، نام دیگری روی آن گذاشتند. این میوه با ظاهر بیرونی تیغ دار و زرد رنگ به همراه گوشته‌ی سبز درونی میوه‌ای واقعا عجیب به شمار می‌آید. خیار شاخ‌دار غنی از فیبر و ویتامین سی است. این میوه‌ی بومی بیابان کالاهاری ِآفریقا نیز به مناطق دوری مانند استرالیا، شیلی و نیوزلند صادر و در آنجا کشت شده است. گوشت این میوه به رنگ سبز تیره بوده و طعم آن تلفیقی از خیار، لیمو، موز، میوه گل ساعتی و کدو تعریف می‌شود! از این میوه برای تزئیین غذا و همچنین در ترکیب بستنی و اسموتی استفاده می‌شود.
میوه ستاره/ کارامبولا
میوه ستاره یا اختری بومی اندونزی، هند و سری‌لانکا بوده و حاصل درختی به نام کارامبولا (carambola) – گونه‌ای از درختان با گل‌های صورتی که حتی در امریکا رشد می‌کند- است. ظاهر این میوه به‌گونه‌ای است که پس از برش‌های مقطعی به شکل جالب و ستاره مانندی خواهد شد. میوه‌ی زرد طلایی این درخت بسیار شیرین و همچنین ترد است و نیازی به پوست گرفتن ندارد. میوه ستاره ابتدا به رنگ سبز بوده و کم‌کم با رسیدن به رنگ زرد درآمده و البته طعم کاملا شیرین آن نیز نشان از رسیدن میوه است. میوه ستاره سرشار از ویتامین سی، پتاسیم و آنتی‌اکسیدان‌ها است.
آگواژه فروت
این میوه‌ی غیرعادی از پولک‌هایی قرمزرنگ پوشیده شده که پیش از خوردن باید جدا شوند. آگوآژه (aguaje) بومی جنگل آمازون است و در همان‌جا فراوان یافت می‌شود؛ البته در مناطق دیگری مانند آمریکای جنوبی هم درخت میوه‌ی آگواژه رشد می‌کند. میوه‌ی زرد آن با کندن هسته‌ی بزرگ آن قابل‌خوردن است. این میوه منبعی عالی از ویتامین سی و آ است و گوشته‌ی آن برای درمان سوختگی نیز به کار می‌رود.
دوریان
میوه‌ی دوریان (Durian) یا خارگیل در جنوب آفریقا با نام پادشاه میوه‌ها شناخته شده و بسیار محبوب است؛ گوشته‌ی این میوه مانند پودینگی بسیار شیرین با طعم بادام توصیف شده است. این میوه‌ی بزرگ با بوی زننده‌ای که بسیار شبیه بوی پیاز پوسیده است و همچنین پوسته‌ی پر تیغ خود شناخته می‌شود؛ اما طعم شیرین آن باعث شده علاقه‌مندان به این میوه، دوریان را تکه‌ای از بهشت بدانند!
منگوستین
منگوستین (Mangosteen) یا ترگیل میوه‌ی درختی همیشه‌سبز به نام گارسینی انبه‌ای (Garcinia mangostana) است؛ منشأ اصلی این درخت مشخص نیست؛ اما احتمال می‌رود که از آسیا باشد. ترگیل پوستی سفت و چرمی مانند به رنگ قهوه‌ای دارد و به اندازه‌ی یک سیب کوچک است. درون میوه معمولا پنج تا هفت دانه با پوششی سفید و آبدار و شیرین قرار دارد. طعم این میوه مشابه هلو و آناناس بوده و همچنین به دلیل داشتن طعمی بی‌نظیر و غنی بودن از آنتی‌اکسیدان‌ها، کلسیم، فیبر و آهن شهرت دارد. میوه‌ی شیرین و سفیدرنگ منگوستین به تنهایی و همچنین در ترکیب مربا، شربت، آبمیوه و بستنی مصرف می‌شود. منگوستین به دلیل طعم شیرین و عالی که دارد ملکه‌ی میوه‌ها نام گرفته است. در چین از پوسته‌ی میوه برای آماده‌سازی چرم استفاده می‌شود. گیاه منگوستین به‌شدت به آب‌وهوای استوایی وابسته است، به‌طوری‌که نهال‌های گلخانه‌ای در دمای هشت درجه سانتی‌گراد می‌میرند!
پشن فروت
پشن فروت (Passion fruit) میوه‌ای تخم‌مرغی شکل است که پوستی چروک به رنگ قهوه‌ای دارد و درون آن تخم‌هایی به همراه گوشته تا حدی مثل انار قرار دارد. همان‌طور که نام دیگر این میوه گرانادیای بنفش است و به زبان اسپانیایی گرانادیا یعنی انار کوچک. دانه‌های پشن فروت قابل خوردن هستند. البته گوشت ژله‌ای، آبدار و به‌شدت خوش عطر و بوی این میوه برای طعم دادن به نوشیدنی‌ها، سس‌ها و آبمیوه‌ها به کار می‌رود. این میوه که بومی برزیل است در هاوایی، فلوریدا و کالیفرنیا رشد می‌کند. همچنین منبع خوبی از ویتامین‌ها و آهن به شمار می‌آید.
میوه اژدها، پیتایا
قبل از کشف این میوه کسی چه می‌دانست گیاهی با گل‌های شبیه شعله‌های آتش وجود دارد که میوه‌هایی با ظاهر شکوفه‌های صورتی تولید می‌کند؟ این میوه، پیتایا یا همان میوه اژدها است که بومی آمریکای مرکزی بوده اما در چندین کشور آسیای مرکزی مانند تایلند و ویتنام نیز تولید می‌شود. این میوه که محصول چندین گونه از کاکتوس‌ها است در آب‌وهوای بیابانی رشد کرده و برعکس میوه‌هایی خوش‌طعم و آبدار دارد.
کامکوآت
کامکوآت (kumquat) میوه‌ای فصلی (بهار و زمستان) و جزو مرکبات بوده که از چین به اروپا آورده شده است. اگرچه کامکوآت طعمی مانند دیگر مرکبات دارد اما تفاوت آن‌ها با یکدیگر در این است که کامکوآت اندازه‌ای بسیار کوچک داشته و همچنین به همراه پوست خورده می‌شود. کامکوآت میوه‌ای بسیار کوچک از یک درخت همیشه‌سبز بومی مناطق جنوب شرق کوهستان‌های چین است. امروزه برای تولید میوه‌ی خوشمزه آن و همچنین ظاهر زیبایی که دارد این درخت بسیار پرورش داده می‌شود. در فصل زمستان درخت کامکوآت پر از میوه‌های براق و نارنجی در اندازه زیتون می‌شود.
منابع:
Buzzle
MNN
hotelclub
Naturepride
:: موضوعات مرتبط:
سیر و سفر ,
,
:: برچسب‌ها:
عجیب‌‌ترین ,
میوه‌هایی ,
که ,
تا ,
به ,
حال ,
ندیده‌اید ,
( ,
قسمت دوم ,
) ,
,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
آمار
وب سایت:
